قبل از شروع بایستی متذکر شوم که hyper-v یک تکنولوژی و راهکار جدید و قدرتمند در زمینه مجازی سازی می باشد که در سرور 2008 ارائه و مایکروسافت مدعی است انرا در نسخه جدید خود یعنی Server 2012 بهبود بخشیده است .
با کمک این ساختار امکان پیاده سازی شبکه مجازی وجود دارد که در حقیقت بایستی عملکرد انرا همچون یک سوییچ مجازی در داخل شبکه فیزیکی بنامیم که تنها تفاوتی که در این بین وجود دارد عملکرد و شبیه سازی نرم افزاری عملیات سوییچ می باشد
البته نکته دیگری نیز که اکثر دوستانی که در بحث مجازی سازی با آن مواجه شده اند بحث مدیریت سیستم عامل و جداسازی کارت شبکه سیستم می باشد که معمولا برای این منظور یک کارت شبکه فیزیکی بصورت اضافه جهت Management Operating System به سیستم افزوده خواهد شد .
در ساختار مجازی سازی hyper-v ما با سه نوع کارت شبکه یا بهتر است بگوییم سه نوع کارت شبکه مجازی مواجه هستیم :
1- External Virtual Networks
از این کارت شبکه زمانی استفاده می شود که ما قصد ارتباط بین ماشین مجازی با سرورها و سایر سیستم های خارجی را داریم . در حقیقت می توان به این صورت مثال زد که با انتخاب این مدل کارت شبکه ، ماشین مجازی شما با استفاده و بکارگیری کارت شبکه فیزیکی سیستم ارتباط خود را با سایر کلاینت/سرورهای خارجی در شبکه برقرار می نماید.
البته بایستی به این نکته اشاره کرد که یکی از ضعف های مشهود در hyper-v عدم ساپورت شبکه های وایرلس می باشد که صرفا پشتیبانی از کارت شبکه فیزیکی بصورت wired پشتیبانی خواهد شد .
2- Internal Virtual Networks
در این مدل ماشین مجازی ما با سایر ماشین های مجازی نصب شده در سیستم خودمان و بصورت مشترک ارتباط برقرار کرده ، ضمن انکه در این ارتباط ماشین های مجازی قابلیت ارتباط با ماشین اصلی را نیز خواهند داشت . در حقیقت می توان انی گزینه را بهترین گزینه شبکه بندی در مجازی سازی hyper-v نامید . چنانچه قصد تست و شبیه سازی را دارید این گزینه در سیستم local گزینه بسیار مناسبی محسوب می شود . به یاد داشته باشید که Internal Virtual Network هرگز نمی تواند به کارت شبکه فیزیکی سیستم مان Bound شود . به همین خاطر این نوع شبکه مجازی در مقابل ترافیک شبکه های خارجی محافظت شده می باشد .
3- Private Virtual Networks
چنانچه قصد شبکه کردن فقط بین ماشین های مجازی را داشته باشیم از این گزینه برای برقراری ارتباط virtual machine ها می توان استفاده کرد . در این حالت عملیات bound شدن روی کارت شبکه فیزیکی صورت نگرفته و صرفا یک محیط شبکه کاملا محافظت شده ایجاد خواهد شد .
در ادامه باید به چند نکته اشاره نمایم :
– برای نصب و تنظیم این نوع کارت شبکه ها بایستی ابتدا role hyper-v را در سرور 2008 نصب و سپس در مراحل پیکربندی شما مجاز به انتخاب گزینه virtual network تان خواهید بود .
– پس از ایجاد یک ماشین مجازی و تعریف کارت شبکه External ممکن است hyper-v مدتی کوتاه ارتباط خود را با شبکه external از دست داده و قطعی داشته باشید .
– پس از تعریف external network یک کارت شبکه در سیستم عامل مدیریتی شما افزوده خواهد شد که در ادامه hyper-v اقدام به bind کردن سرویسها و پروتکلهای استاندارد روی این کارت شبکه مجازی بجای کارت شبکه فیزیکی می نماید و سپس در ادامه تنها پروتکل Virtual Network Service را به کارت شبکه فیزیکی Bind می نماید.
به همین دلیل و باتوجه به اینکه شبکه های مجازی External به یک کارت شبکه فیزیکی Bound می شوند . به همین خاطر در تمام کتب مجازی سازی پیشنهاد اضافه کردن یک کارت شبکه فیزیکی اضافه برای مدیریت ترافیک شبکه یا اصطلاحا network managemet گردیده است .
